Bolączką naszych Klientów, którzy zwracają się do nas o pomoc w sprawach frankowych jest bardzo często fakt, że na prawomocne rozstrzygnięcie sądu trzeba czekać kilka lat, a przez ten czas oni dalej muszą spłacać wysokie raty kredytu. Tak jednak być nie musi.

W sytuacjach, w których kredytobiorcy spłacili już kwotę nominalną kredytu (np. zaciągnęli kredyt na kwotę odpowiadającą 300.000 zł, a suma wszystkich rat jakie wpłacili do Banku to 350.000 zł) – mają oni mocne podstawy by domagać się od sądu zabezpieczenia ich roszczenia poprzez wstrzymanie obowiązku dokonywania spłat rat kredytu do czasu uprawomocnienia się wyroku kończącego postępowanie w sprawie.

Podstawą działania sądu jest w takich sytuacjach art. 730 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi, że w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Natomiast art. 730¹ § 1 k.p.c. stanowi, że udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny, który na podstawie § 2 powołanego przepisu, istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Aby uzyskać zabezpieczenie należy zatem należycie uprawdopodobnić roszczenie. W praktyce spraw frankowych wszelkie okoliczności i dowody uprawdopodabniające roszczenie są szczegółowo przytaczane przez pełnomocnika w pozwie.

Dodatkowo należy wykazać interes prawny wnioskodawców – co jest najczęściej kwestionowaną przesłanką przez pełnomocników banków. Wielokrotnie udawało nam się jednak uzyskać zabezpieczenie wskazując, że interes prawny w sprawie frankowej wyraża się w co najmniej dwóch płaszczyznach.

Po pierwsze – należy mieć na względzie, że istnieje duże ryzyko, iż sytuacja finansowa pozwanego Banku na przestrzeni najbliższych kilku lat trwania niniejszego procesu ulegnie zdecydowanemu pogorszeniu. Niejednokrotnie z doniesień prasowych wynika, że dany Bank boryka się z problemami finansowymi i odnotowuje duże straty wynikające z masowej liczby roszczeń frankowych i konieczności ich zaspokojenia. W przypadku dalszego pogarszania się sytuacji ekonomicznej Banku, a tym bardziej ewentualnej upadłości – zaspokojenie roszczeń dochodzonych pozwem może stać się poważnie utrudnione, jeśli nie niemożliwe.

Po drugie – należy należy powołać się na fakt, iż dokonane przez kredytobiorców spłaty znacznie przewyższyły już poziom sumy wypłaconego kapitału kredytu. W takim wypadku dalsze kontynuowanie spłat zwiększałoby tylko zakres świadczenia nienależnego w przypadku uznania spornej umowy za nieważną, a dla strony powodowej stanowiło nieuzasadnione dalsze obciążenie.

W tym zakresie pomocny może być pogląd wyrażony w podobnej sprawie przez Sąd Apelacyjny w Katowicach (wyrok z 8 marca 2018 r., sygn. I ACa 915/17), który stwierdził, iż rozstrzygając wątpliwości związane z pojęciem „interesu prawnego” wskazać należy, że obecnie jest ono pojmowane szeroko, tzn. nie tylko w sposób wynikający z treści określonych przepisów prawa przedmiotowego, lecz także w sposób uwzględniający ogólną sytuację prawną powoda. Uzależnienie powództwa o ustalenie od interesu prawnego, należy zatem pojmować elastycznie, z uwzględnieniem celowościowej jego wykładni, konkretnych okoliczności danej sprawy oraz tego, czy w drodze innego powództwa strona może uzyskać pełną ochronę.

Poniżej przykłady niedawnych postanowień o zabezpieczeniu uzyskanych w sprawach prowadzonych przez naszą Kancelarię.